The Martian: คำวิพากษ์วิจารณ์ภาพยนตร์วิทยาศาสตร์   NASA ได้เฝ้ามองดาวอังคารตั้งแต่ Werner Von Braun เริ่มปรับปรุงจรวด Saturn V อันที่จริงภาพยนตร์ฮอลลีวูดที่ให้ความบันเทิงบางเรื่องในตอนปี 1950 แล้วก็ 60 จะต้องอาศัยที่ปรึกษาของ NASA ในเรื่องความถูกต้องชัดเจนของวิทยาศาสตร์ภาพยนตร์ซึ่งหรูหราการบรรลุผลที่ต่างกัน รายการโปรดส่วนตัวของฉันเป็น War of the Worlds (1953) และก็ Robinson Crusoe on Mars (1964)ดูหนังออนไลน์ แต่ว่าการเปิดตัวในปี 2001: A Space Odyssey ในปีพ. ศาสตราจารย์ 2511 ได้เปลี่ยนแปลงแนวความคิดของภาพยนตร์อวกาศทันสมัย แต่ว่าสมจริงสมจังไปชั่วกับชั่วกัลป์ มันตั้งค่าแถบสูงซึ่งจากจุดนั้นเป็นต้นมาภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์อะไรก็แล้วแต่ที่อ้างถึงว่าเอาอย่างว่าหน่วยงานอวกาศจะมีส่วนร่วมสำหรับในการเดินทางของดาวนพเคราะห์ได้เช่นไรหนังชนโรง ในฐานะที่เคยเป็นนักค้นคว้าเกี่ยวกับบรรยากาศบนดาวอังคารแล้วก็ในฐานะผู้พอใจภาพยนตร์แนววิทยาศาสตร์ฉันสามารถการันตีได้ว่าภาพยนตร์เกี่ยวกับดาวอังคารบางเรื่องเป็นภาพยนตร์ที่มีกลิ่นเหม็นอย่างสมบูรณ์ในกลุ่มพวกเขา The Last Days on Mars (2013) The Martian ภาพยนตร์เรื่องปัจจุบันของดาวนพเคราะห์สีแดงผลิตขึ้นจากนิยายที่แอนดี้เวียร์เขียนในเวลาว่างรวมทั้งพิมพ์ด้วยตัวเอง มันต่างจากรุ่นก่อนได้ยังไง?แนะนำหนังใหม่ เป็นการทดสอบทางความนึกคิดที่ทำให้วิศวกรโปรแกรมคอมพิวเตอร์ Weir ประพันธ์นวนิยายปี 2011 ของเขาด้วยชื่อ The Martian หนังสือเล่มนี้เขียนขึ้นจากมุมมองของนักบินอวกาศคนประเทศอเมริกามาร์ควัตนีย์ซึ่งถูกทิ้งให้ตายโดยไม่ได้ตั้งใจบนผิวดาวอังคาร เขามีเสบียงกรังรวมทั้งทรัพยากรที่ จำกัด และก็ในตอนแรกไม่มีวันติดต่อกับโลกได้ ผลปรากฏว่านิยายของ Weir จะทำให้เห็นว่านักบินอวกาศสามารถอยู่รอดได้เช่นไรภายใต้ข้อจำกัดกลุ่มนี้แล้วก็ได้รับการเกื้อกูล หนังสือเล่มนี้มีความมีชีวิตชีวารวมทั้งอ่านง่าย หากว่านักเขียนจะเห็นด้วยข้อเสียทางด้านวิทยาศาสตร์สองประการในบทนำ แม้กระนั้นโดยรวมแล้วหนังสือเล่มนี้มีความถูกต้องชัดเจนและก็รื้นเริงอย่างน่าแปลกใจ ในระดับหนึ่งความเที่ยงตรงด้านวิทยาศาสตร์ไม่สมควรที่จะทำให้พวกเราสนเท่ห์ใจ บิดาของเวียร์เป็นนักฟิสิกส์อนุภาคแล้วก็เห็นได้ชัดว่าเวียร์ค้นคว้าเนื้อหาหนังสืออย่างขยันขันแข็ง ในฐานะนักกวีเขาทำเป็นและก็เลือกที่จะไม่ชี้แจงเนื้อหาเกี่ยวกับเครื่องมือนำสมัยที่นักบินอวกาศนำไปยังดาวอังคาร เมื่อมีการประกาศว่า 20th Century Fox ได้ซื้อลิขสิทธิ์ภาพยนตร์รวมทั้งริดลีย์สก็อตต์ได้เซ็นสัญญาในฐานะผู้กำกับความมุ่งมาดในกลุ่มแฟนหนังสือตัวยงก็เลยสูงมากมายที่ภาพยนตร์ประเด็นนี้ยังคงความเหมือนจริงด้านวิทยาศาสตร์ของหนังสือไว้ ฉันยินดีที่จะแถลงการณ์ว่าเป็นแบบนั้นจริงโดยมีการจองไม่จำนวนกี่ครั้ง ฉันจะสลับข้อวิจารณ์ที่ จำกัด ของฉันเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ด้วยการคาดการณ์สิ่งที่ทำเป็นดี เพราะว่าหนังสือเล่มนี้เริ่มบนดาวอังคารนักอ่านก็เลยศึกษาเพียงนิดหน่อยเกี่ยวกับการเดินทางไปยังดาวอังคาร เหมือนกันกับภาพยนตร์ ด้วยเทคโนโลยีปัจจุบันนี้การเดินทางไปยังดาวอังคารจะใช้เวลาขั้นต่ำ 150 วัน มีหลายแนวทางซึ่งสามารถส่งยานอวกาศไปยังดาวพระเคราะห์สีแดงได้ ทางที่ลดการใช้พลังงานที่สุดทำให้ยานอวกาศอยู่ในวิถีโคจรรูปไข่สูงซึ่งจะพายานอวกาศไปไกลกว่าดาวอังคารเมื่อมันฝากนักบินอวกาศไว้บนผิวโลก การประหยัดพลังงานนี้ได้รับการทดแทนจากความเป็นจริงที่ว่าถ้ากำเนิดอะไรขึ้นอยู่กับนักบินอวกาศบนโลกก็จะเป็นไปไม่ได้เลือกสำหรับการกลับสู่โลกในทันทีทันใด เพื่อนผู้ร่วมการทำงานที่ Physics Today ถามฉันว่ายานอวกาศในรูปภาพยนตร์จำเป็นจะต้องใช้ aerobraking เพื่อขึ้นสู่วิถีโคจรหรือเปล่าเพราะฉะนั้นก็เลยควรต้องมีระบบระเบียบคุ้มครองป้องกันความร้อนสำหรับเพื่อการซ้อมรบ คำตอบเป็นบางทีก็อาจจะไม่ใช่ แม้กระนั้นยานลงหยุดของนักบินอวกาศบางทีอาจอยากการปกป้องขึ้นกับความเร็วที่ออกมาจากยานหลัก (เทียบกับดาวพระเคราะห์) แล้วก็จำนวนเชื้อเพลิงที่จำเป็นต้องสำหรับเพื่อการลงหยุดและก็กลับ นอกเหนือจากนั้นคุณยังสามารถใช้ร่มชูชีพเพื่อชะลอการตกลงมาได้เสมอแม้ว่าจะควรมีขนาดใหญ่พอควรเพราะเหตุว่าชั้นบรรยากาศบางๆของดาวอังคาร การแผ่รังสีคือปัญหารุนแรงสำหรับภารกิจบนดาวอังคาร เมื่อนักบินอวกาศออกมาจากสนามไฟฟ้าโลกพวกเขาก็เสี่ยงที่กำลังจะได้รับรังสีจำนวนมากจากเปลวสุริยะและก็รังสีคอสมิก การแผ่รังสีจำนวนมากสามารถหยุดได้ด้วยแผ่นพลาสติกเพียงแต่ไม่กี่แผ่น แต่ว่าอนุภาคที่มีสมรรถนะมากยิ่งกว่าควรจะมีการปกป้องเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ทางออกหนึ่งเป็นสร้างห้องโดยสารคุ้มครองป้องกันสำหรับลูกเรือโดยใช้โลหะหรือน้ำเพื่อซับรังสีจำนวนมาก การเอนเอียงอนุภาคที่มีประจุไฟฟ้าด้วยแม่เหล็กตัวนำยิ่งยวดขนาดกระชับและก็ทรงประสิทธิภาพเป็นอีกแนวทางหนึ่งที่เป็นได้ ยานอวกาศของภาพยนตร์มีขนาดกว้างใหญ่มีหน้าต่างเยอะแยะ นอกจากจะมีการศึกษาค้นพบแนวทางใหม่สำหรับในการคุ้มครองลูกเรือจากรังสีการออกอย่างงี้ดูเหมือนจะไม่สามารถที่จะทำเป็น ในความจริงสำหรับเพื่อการให้สัมภาษณ์ในแมกกาซีน Science เวียร์เห็นด้วยว่าการคุ้มครองป้องกันรังสีคือปัญหาหนึ่งที่ผ่านไปในหนังสือแล้วก็ภาพยนตร์ “ ฉันเพียงแค่กล่าวว่าในขณะที่มีการแทรกแซงพวกเขาได้คิดค้นอุปกรณ์บางสิ่งที่ดูแลมัน” เขาเห็นด้วย การแผ่รังสียังคงคือปัญหาสำหรับลูกเรือบนดาวอังคารเมื่อมาถึงผิวดาวอังคาร โน่นเป็นด้วยเหตุว่าสนามไฟฟ้าของดาวนพเคราะห์อ่อนเกินความจำเป็นที่จะปฏิบัติหน้าที่เป็นเกราะคุ้มครองจากแดดและก็รังสีคอสมิก ฉะนั้นการออกแบบที่พักที่อาศัยของดาวอังคารก็เลยเสนอให้ครอบคลุมที่พักที่อาศัยที่มีอะไรที่สกปรกหรืออุโมงค์เข้าไปในด้านข้างของเนิน ลมพายุดาวอังคาร ข้อวิจารณ์ทางด้านวิทยาศาสตร์อีกประการหนึ่งของภาพยนตร์เป็นความร้ายแรงของสภาพภูมิอากาศบนดาวอังคาร จริงอยู่ที่ดาวนพเคราะห์มีซานขนาดใหญ่ลมพายุ แม้กระนั้นบรรยากาศน้อยลงเกินความจำเป็นแล้วก็ความดันต่ำเหลือเกินที่จะพัดจานรับสัญญาณดาวเทียมออกมาจากโครงสร้างรองรับและก็ไปสู่ลูกเรือ ยิ่งกว่านั้นยังมีฉากในช่วงท้ายของภาพยนตร์ที่ผ้าใบกันน้ำพัดเข้าแล้วก็ออกพร้อมด้วยการเคลื่อนไหวของลมพายุเพื่อแสดงว่าที่พักอาศัยของ Watney นั้นบอบบางแค่ไหน สิ่งนี้ไม่สามารถที่จะเกิดขึ้นได้บนดาวอังคารในชีวิตจริง อีกรอบเวียร์เห็นด้วยข้อเสียนี้ในหนังสือของเขา เอกสารสิทธิ์ด้านศิลป์ในรูปภาพยนตร์ แต่ว่าไม่มีในหนังสือเป็นดาวอังคารมองสว่างเหลือเกินในกลางวัน ดาวอังคารอยู่ห่างจากดวงตะวันมากยิ่งกว่าโลกราว 50% แต่ว่าผิวดาวอังคารในรูปภาพยนตร์ดูเหมือนกับว่าวันที่แจ่มใสบนโลก ฉันสงสัยว่าดวงตะวันจะปรากฏบนดาวอังคารเล็กมากยิ่งกว่าในรูปภาพยนตร์ ยิ่งไปกว่านี้พระจันทร์ของดาวอังคารทั้งคู่ควรจะเขยื้อนผ่านฟ้าอย่างเร็ว แต่มองอืดอาดยืดยาด แต่ว่าโน่นบางทีอาจเป็นประดิษฐกรรมของภาพพิมพ์“ 3 มิติ” ที่ฉันกำลังมอง ในทางบวกเยอะขึ้นเรื่อยๆสีของฟ้าเป็นจุด ฐานดาวอังคาร ภาพยนตร์หัวข้อนี้แสดงภาพที่พักที่อาศัยของ Watney ก้าวหน้าอย่างน่าทึ่ง เว้นเสียแต่ล็อกอากาศแล้วยังไม่มีเนื้อหาเกี่ยวกับการตกแต่งข้างในในหนังสือเท่าไรนักด้วยเหตุผลดังกล่าวก็เลยเห็นได้ชัดว่ากลุ่มผู้ผลิตได้ขอคำแนะนำอย่างใกล้ชิดกับ NASA หรือผู้ชำนาญผู้อื่นเพื่อทำให้ที่พักที่อาศัยมองสมจริงสมจัง วัสดุอุปกรณ์บางสิ่งอาจมาจากสถานีอวกาศนานาประเทศ ได้แก่ Watney หายใจออกสิเจนที่ผลิตขึ้นมาจากชั้นบรรยากาศคาร์บอนไดออกไซด์ของดาวอังคารรวมทั้งโน่นก็เป็นแนวทางที่วิศวกรอวกาศรู้สึกว่าจะทำเป็น พืชดาวอังคาร ธรณีวิทยาส่วนมากมีความเที่ยงตรงเป็นอย่างมาก ปัญหาหลักอย่างหนึ่งของ Watney เป็นการจัดหาอาหารให้พอเพียงต่อการดำเนินชีวิตด้วยเหตุดังกล่าวเขาก็เลยพากเพียรปลูกบนดินบนดาวอังคาร โน่นเป็นความท้าที่น่าดึงดูดในสิทธิของตัวเอง พวกเราทราบดีว่าดินของดาวอังคารนั้นละเอียดรวมทั้งคล้ายกับฝุ่นละอองในชั้นบรรยากาศของดาวอังคาร ดินมีโลหะหลายอย่างรวมทั้งอุดมไปด้วยกำมะถันแล้วก็คลอรีนเมื่อเทียบกับดินบนบก (มอง “ปัญหาที่ดินดาวอังคาร” วิทยาศาสตร์ 309 888 2005) อีกทั้งในหนังสือและก็ภาพยนตร์คาดคะเนว่าดินบนดาวอังคารขาดสารอินทรีย์และก็น้ำซึ่ง Watney จำเป็นต้องหาแล้วก็เพิ่มเอง ในด้านบวกสำหรับเกษตรกรบนดาวอังคารขึ้นกับภาวะของสถานที่รวมทั้งแดดเทียมเพิ่มอีกดินของดาวพระเคราะห์นั้นมีความเป็นด่างบางส่วนหรือออกจะเป็นกรดซึ่งเป็นดินที่ดีสำหรับปลูกมันฝรั่ง แม้กระนั้นดินก็มีปฏิกิริยาสูงเช่นเดียวกัน สารอินทรีย์ใดๆก็ตามที่สัมผัสกับมันสามารถเสื่อมสภาพได้ยกเว้นจะได้รับการบำบัดดินก่อน นักชีววิทยาสามารถชี้แจงได้ดีมากยิ่งกว่าฉันถึงความน่าจะเป็นสำหรับการปลูกของกินโดยใช้วิธีที่เวียร์ชี้แจงไว้ (รวมทั้งในความจริงมีการทดสอบเพื่อทดลองอย่างนั้น) สำหรับในการรับประทานพืชดาวอังคารจำนวนโลหะหนักและก็กำมะถันจะมีผลให้คุณเจ็บป่วยได้สุดท้าย วัตนีย์เจอปัญหาทางด้านการแพทย์ที่เกี่ยวโยงกับของกินหลายสิ่งหลายอย่างในช่วงท้ายของภาพยนตร์หากว่า (นอกจากความยากไร้) เหตุผลกลุ่มนี้ยังไม่มีเนื้อหา เวลาจำนวนมากผู้ผลิตภาพยนตร์มีแรงโน้มถ่วงที่สมควร เมื่อวัตนีย์เดินผ่านผิวดูราวกับว่าเขาจะกระโจนนิดหน่อยราวกับที่คุณทำบนโลกที่มีแรงโน้มถ่วงน้อยกว่าโลก (0.38 แรงโน้มถ่วงของโลก) แรงโน้มถ่วงต่ำยังแสดงถึงความรู้ความเข้าใจของ Watney สำหรับการย้ายที่เครื่องกลหนัก เล็กน้อยของภาพยนตร์มิได้สื่อถึงแรงโน้มถ่วงที่ต่ำกว่าของโลกอย่างมีคุณภาพ ของเหลวอย่างเช่นซอสมะเขือเทศ Watney ใช้กับของกินของเขาหรือน้ำในระบบการเพาะปลูกของเขาไหลในรูปภาพยนตร์ได้เร็วกว่าในชีวิตจริง วัตนีย์ทำให้เห็นว่าเหงื่อแตกมากมายในชุดอวกาศของเขาซึ่งดูเหมือนกับว่าจริง เขายังเป็นหวัดได้ง่ายและก็ดูเหมือนจะถูกเหมือนกัน ความร้อนจะกระจัดกระจายอย่างเร็วบนผิวดาวอังคารโดยมีอุณหภูมิข้างนอกตั้งแต่ −67 ° C ถึง 20 °…